ACT4Kids therapie – leren omgaan met vervelende ervaringen
Kinderen en jongeren in een scheidingssituatie krijgen veel op hun bord. Spanningen in het gezin en soms ook een verdeelde loyaliteit leggen een druk op kinderen. ACT4Kids-therapie helpt kinderen om op een flexibele manier om te gaan met obstakels in het leven. Dit biedt hen een extra steun in een periode waarin een groot beroep wordt gedaan op hun veerkracht en psychologische flexibiliteit.
ACT staat voor Acceptance and Commitment Therapy. De overkoepelende term voor het therapiemodel voor zowel volwassenen als kinderen is ACT4Life. ACT4Kids is gedragstherapie speciaal ontwikkeld voor kinderen en jongeren om te leren omgaan met vervelende ervaringen. Bij deze ervaringen zijn er vervelende gedachten en gevoelens waardoor ze niet lekker in hun vel zitten. Het ene kind reageert hierop met teruggetrokken gedrag, het andere kind juist met boosheid en opstandigheid. ACT4Kids kan worden ingezet bij kinderen en jongeren die met zichzelf en hun emoties worstelen. Hierbij kan worden gedacht aan kinderen en jongeren met een laag zelfbeeld, gevoelens van (faal)angst, stemmingsklachten, motivatieproblemen en boos of opstandig gedrag, ongeacht of hier een stoornis aan ten grondslag ligt. Kinderen krijgen vaardigheden aangeleerd om onbevangen en nieuwsgierig te kunnen blijven en niet gevangen te raken in hun gedachten en gevoelens. De methodiek sluit optimaal aan bij de psychologische en neurologische ontwikkelingen van kinderen en jongeren en past binnen hun belevingswereld.
Het fundament van ACT is het accepteren van vervelende gedachten en gevoelens in plaats van die te ontkennen of ermee in gevecht te gaan. Als deze gevoelens een plaats krijgen en er mogen zijn, nemen de negatieve gedachten niet meer de leiding door een automatische reactie als uitstellen, vermijden en/of piekeren in gang te zetten. Als we onze gedachten en gevoelens kunnen toelaten zonder er automatisch op te reageren, ontstaat er ruimte om voor ander gedrag te kiezen. Het gaat hierbij niet om anders te leren denken, maar kinderen en jongeren te leren hoe ze anders met hun gedachten en gevoelens om kunnen gaan.
